|
|
 Wieczorem 30 kwietnia 2004 roku, po 29 dniach strajku głodowego przed siedzibą Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, straciła przytomność i została przewieziona do szpitala Dolma Czophel. Lekarze twierdzą, że jej stan jest stabilny, specjaliści uważają jednak, że nawet jeśli uda się ją uratować, może nigdy nie odzyskać zdrowia.
Tybetański Kongres Młodzieży – organizator protestu, który kontynuują pozostali dwaj uczestnicy, przyjmujący jedynie trzy szklanki wody dziennie – wezwał Kofiego Annana do jak najszybszego udzielenia odpowiedzi na list głodujących Tybetańczyków. Według New York Timesa rzecznik sekretarza generalnego ONZ odmówił skomentowania tego apelu. „To kwestia zawiłości tego problemu”, powiedział amerykańskim dziennikarzom.
O zakończenie protestu zabiegało wielu przedstawicieli ONZ, dyplomatów, działaczy organizacji pozarządowych oraz tybetański rząd i parlament emigracyjny. Protestujący dziękują za wyrazy uznania i solidarności, podkreślają jednak, że apele te w żaden sposób nie odpowiadają na ich postulaty: uwolnienie Tulku Tenzina Delka, XI Panczenlamy i wszystkich tybetańskich więźniów politycznych, powołanie Specjalnego Sprawozdawcy ds. Tybetu przez Komisję Praw Człowieka ONZ oraz powrót do debaty nad Tybetem w Zgromadzeniu Ogólnym zgodnie z rezolucjami z 1959, 1961 i 1965 roku.
|
HFPC