Kiedy spoglšdam wstecz i myœlę o czasach, kiedy mój kraj był jeszcze wolny, uœwiadamiam sobie, że były to najszczęœliwsze lata mego życia. Oczywiœcie i dziœ jestem szczęœliwy, ale życie, jakie prowadzę, różni się jednak bardzo od tego, do którego mnie przygotowano. I choć nostalgia jest uczuciem całkowicie bezużytecznym, nie umiem przecież uwolnić się od smutku, ilekroć myœlę o przeszłoœci. Przypomina mi ona o niewyobrażalnych cierpieniach mego narodu. Dawny Tybet nie był doskonały. Myœlę jednak, że nasze życie było niezwykłe i że wiele rzeczy, które przepadły już bezpowrotnie, było z pewnoœciš wartych, by trwały.

Pragniemy podziękować panu Sonamowi Tenzingowi, przedstawicielowi Jego Œwištobliwoœci Dalajlamy na Europę Œrodkowo-Wschodniš, pani Kate Saunders z Tibet Information Network (TIN), pani Agacie Bareji-Starzyńskiej z Uniwersytetu Warszawskiego, panu Robertowi Barnettowi z Uniwersytetu Columbia, przewodniczšcemu Polskiej Unii Buddyjskiej Lamie Rinczenowi oraz wszystkim tym, których życzliwa pomoc umożliwiła wydanie tej ksišżki.
 
 

Okładka: Tybetańskie “scenki rodzajowe”, fragment XIX-wiecznego malowidła sakralnego. Poparzony Dziampa Tenzin, który 1 paŸdziernika 1987 roku wyprowadza zatrzymanych demonstrantów z płonšcego komisariatu na lhaskim Barkhorze. Bod, Tybet, kaligrafia Jego Œwištobliwoœci XIV Dalajlamy. Z tyłu: “Przerażony”, obraz dwunastoletniego Gjalłanga, który po raz pierwszy usiłował uciec z Tybetu, majšc dziesięć lat. Całš grupę aresztowano, przewodnik spadł w przepaœć i zginšł. Autor spędził w chińskim areszcie dwa miesišce.